Ostatnie spotkanie naszej wspólnoty miało świąteczną atmosferę. Wspólnie mogliśmy podzielić się opłatkiem i złożyć sobie noworoczne życzenia. To taki dzień, w którym możemy być jeszcze bliżej siebie,  patrząc sobie w oczy i życząc tego co najpiękniejsze.

W środę 8 stycznia 2025 roku odbył się pierwszy w Nowym Roku Wieczór Charyzmatyczny w naszej Wspólnocie.

Spotkanie rozpoczął lider Marcin Zacharski, który powitał zebranych zapraszając do wysłuchania konferencji, wygłoszonej przez panią Kornelię Lipiec.
Następnie uczestniczyliśmy w Eucharystii, której przewodniczył Pasterz – ks. Damian Ziemba. Podczas kazania Pasterz mówił o litości Jezusa widzącego tłumy: Jezus… zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce niemające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach. Jednak kiedy zrobiło się późno, uczniowie mówili do niego, że miejsce jest puste, więc:  «Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia».

Co znaczy, że to miejsce było puste?

Ci ludzie są z Jezusem, samych mężczyzn było pięć tysięcy, zatem wspomniane miejsce nie było zupełnie puste. Oni słuchali Jezusa, byli z nim, ale czy zostali napełnieni Jego słowem i przemienieni? Może i my borykamy się z pustką wewnętrzną, może jesteśmy puści w wierze albo na modlitwie odczuwamy wewnętrzna pustkę. Być może to jakieś wydarzenia spustoszyły nas wewnętrznie. W tym słowie Jezus chce nam przypomnieć, że ludzkie jest poczucie wewnętrznej pustki, gdyż możemy mieć pustynię serca. Każdy z nas może być pusty w relacjach, uczuciach, przeżyciach, a nawet w nadziei, miłości i wierze czy modlitwie. Możliwe, że ktoś nas uczynił pustymi, np. w pracy, w rodzinie, być może pustynią uczyniło cię nieprzebaczenie. Możemy być puści, ale musimy pamiętać, że w tej naszej biedzie, Bóg pokazuje nam, abyśmy zatroszczyli się o kogoś. W tym słowie Jezus pokazuje Apostołów, którzy nie pomyśleli by zatroszczyć się o innych. My też możemy tkwić w tej naszej biedzie i pustce duchowej bardzo długo, lecz warto choćby pomodlić się za na naszych bliskich. Jezus chce zwrócić nasz wzrok na to, że sami nie umiemy pomóc, być może podobnie jak Apostołowie, będziemy chcieli zrzucić trudności na czyjeś barki. Pan Bóg chce nam pokazać, że być może nie potrafimy pomóc, myślimy o tym, jacy jesteśmy słabi w różnych sprawach, ale On z małego pobłogosławi i pomnoży. Nawet wtedy, kiedy masz mało miłości do żony czy dzieci, gdy jest w tobie mało wiary, a nadzieja w twoim życiu ledwo się tli, to On z małego może dać wiele, rozmnożyć w nas te dary, tak jak z tych pięciu chlebów nakarmił pięć tysięcy mężczyzn.

Następnie uwielbialiśmy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. W czasie adoracji odbywała się modlitwa wstawiennicza. Na zakończenie kapłan błogosławił zebranych Najświętszym Sakramentem. Na zakończenie odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski.

Zapraszamy na kolejny Wieczór Uwielbienia 12 lutgo 2024 roku.

Do zobaczenia! 

Autor: Anna Sz.

18 grudnia 2024 r. w Bazylice oo. Bernardynów w Rzeszowie odbyło się kolejne spotkanie Wspólnot Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym Diecezji Rzeszowskiej. Wspólnie adorowaliśmy i uwielbialiśmy Pana Jezusa podczas Mszy Świętej prowadzonej przez wspólnotę Miriam i ks. Damiana Ziembę.

W środę 11grudnia 2024 roku odbył się kolejny Wieczór Charyzmatyczny w naszej wspólnocie.

Spotkanie rozpoczął Pasterz – ksiądz Damian Ziemba, który powitał zebranych zapraszając do wysłuchania konferencji, którą wygłosiła pani Kornelia Lipiec
Następnie uczestniczyliśmy w Eucharystii.

W kazaniu usłyszeliśmy, że Jezus chce nas dziś pokrzepić, umocnić i mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.”  Każdy z nas może czuć się zmęczony pracą, codziennymi obowiązkami. Możemy być umęczeni duchowo, gdyż właśnie toczymy walkę, która bardzo wiele nas kosztuje. Możemy być zmęczeni psychicznie, ponieważ nasze emocje i uczucia mogą przytłoczyć nas. jeszcze inny powód naszego zmęczenia to życie w ciągłym biegu, pędzie, pośpiechu, bez czasu na odpoczynek. Spiesząc się, zabiegając o różne sprawy, zapominamy po co, tak naprawdę biegniemy.

Czy w moim życiu nie jest tak, że ja żyję w ciągłym biegu i cierpią na tym najbliżsi, relacje z przyjaciółmi? Kiedy ostatnio rozmawiałeś z żoną/mężem albo dziećmi? Dziś toczy się walka o rodzinę, dlatego warto zwolnić, na chwilę się zatrzymać, porozmawiać z dzieckiem, dać mu dobry przykład, być wzorem rodziny, małżeństwa. Warto się zastanowić ile znamy rodzin, małżeństw, o których mógłbym powiedzieć, że to wzór miłości i szacunku, wartości chrześcijańskich. Mówimy, że rodzina jest najważniejsza, a jak trudno jest w dzisiejszych czasach znaleźć szczęśliwą, wielopokoleniową rodzinę.

Naszym zadaniem jest walka, aby nasze rodziny były szczęśliwe, okazujące sobie miłość, byśmy dawali dobry przykład w środowisku, w którym żyjemy. Mamy walczyć o miłość, ponieważ w kochającej się rodzinie możemy doświadczyć miłości Pana Boga. Święty Piotr pisał, że Chrystus zostawił wzór mamy żyć, dlatego mamy iść za Jezusem Jego śladami. Mamy zanurzyć siebie, nasze ciężary, trudy w sercu Jezusa. Trud złożony w sercu Jezusa możemy inaczej odczuwać, inaczej przeżywać. Dlatego warto walczyć o rodzinę i miłość u najlepszego lekarza, a jest nim Jezus Chrystus.

Wierzysz, że Jezus jest w stanie uzdrowić twoją rodzinę, Ciebie, twoje choroby, cierpienia, trudności? Wierzysz, że może zrobić to w każdy możliwy sposób? Czy pozwolisz, by Jezus ciebie uzdrowił? On wie, co zrobić, aby uzdrowić ciebie i twoja rodzinę.

Następnie uwielbialiśmy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Na zakończenie kapłan prowadził modlitwę uwolnienia i uzdrowienia, potem błogosławił zebranych idąc z Panem Jezusem po auli. Na zakończenie odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski.

Po zakończonym spotkaniu można było zakupić piękne stroiki i pyszne pierniczki, które były sprzedawane by wesprzeć Fundację Miłosierdzie, którą prowadzi Basia Siorek z naszej Wspólnoty.

Na kolejny wieczór uwielbienia zapraszamy 8 stycznia . 

Do zobaczenia! 

Autor: Anna Sz.

W dniach 6-8 grudnia w Domu Rekolekcyjnym bł. Karoliny Kózki w Rzeszowie – Przybyszówka odbyła się kolejna edycja warsztatów psychologiczno-duchowych „Matczyna Rana”, w których uczestniczyło ok. 50 osób.