11 czerwca 2025 roku odbyło się ostatnie przed wakacjami spotkanie Wspólnoty Miriam. Na początku Marcin Zacharski- lider Wspólnoty powitał serdecznie zebranych, zapraszając do wysłuchania konferencji, którą wygłosiła pani psycholog Kornelia Lipiec.
Następnie rozpoczęła się Msza Święta, której przewodniczył nasz pasterz – ks. Damian Ziemba, zaś kazanie wygłosił ks. dr Sławomir Jeziorski – wykładowca Akademii Liturgicznej w Rzeszowie.
W homilii usłyszeliśmy o tym, że święty Barnaba daje Kościołowi największy skarb – postać św. Pawła Apostoła. W pierwszym czytaniu Barnaba nazwany jest: człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary (Dz 11,24). Co to znaczy być człowiekiem pełnym Ducha Świętego? Na przykładzie Apostoła Barnaby widzimy, że Duch by się ukazać, potrzebuje człowieka, a także potrzebuje ekspresji poprzez działanie człowieka. Duch Święty w Barnabie ją znalazł, dlatego wyraził się w swojej mocy, dynamice oraz w działaniu. Święty Łukasz zwraca uwagę na dwa elementy subtelnego, ale pełnego mocy działania Ducha Świętego w życiu i działalności Barnaby. Pierwszy to fakt, że Apostoł całym sercem zachęcał wszystkich, by wytrwali przy Panu. Imię Barnaba oznacza dosłownie syn pocieszenia i to właśnie on dodaje wiernym otuchy, mobilizuje, aby pierwsi chrześcijanie wytrwali przy Panu; pociesza, zachęca wszystkich, którzy postępują na drodze wiary, by byli gorliwi. Drugi , jeszcze bardziej istotny element działania Ducha Świętego w życiu Barnaby, to poszukiwanie w Tarsie Pawła: Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła. A kiedy go znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi (Dz 11, 25-26). Barnaba pełen Ducha Świętego pamięta o człowieku, który ma doświadczenie Boga. Idzie go odszukać, gdyż po nawróceniu odesłano Pawła do Tarsu, ze względu na jego niejednoznaczną historię. Barnaba nie patrzy na dramatyczną historię Pawła, ale odnajduje tego, który ma być skarbem dla Kościoła i czyni z niego ucznia Jezusa. Barnaba potrafi, na krzywych liniach życia Szawła, odkryć działanie Boga, potrafi przebaczyć i uczynić z niego Apostoła Narodów. Barnaba sam schodzi na dalszy plan, usuwa się na bok, czyni przestrzeń, by Duch Święty działał przez Pawła – to jest dyskretne działanie Boga. Barnaba to człowiek pełen Ducha Świętego, to ucieleśnienie Ewangelii w najbardziej fundamentalnym wymiarze, to co dziś słyszeliśmy: Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie (Mt 10, 7-13). On nie czuje się jedynym deponentem Ewangelii, którą nosi w sercu, ale on darmo ją otrzymał, dlatego pociesza Kościół rodzący się w Antiochii i ten Kościół dzięki pocieszeniu rośnie (Dz 11, 21b-24), on nie zachowuje pocieszenia wyłącznie dla siebie, lecz dzieli się. Potem idzie do Szawła i znowu to co otrzymał, dzieli z nim , pozwalając by Paweł wzrastał, a Barnaba jest gotów się umniejszać, bo nie zdobywa dla siebie ani sławy, ani chwały, ani pierwszeństwa.
Patrząc dziś na Barnabę, jest to zachęta dla nas, aby to pierwotne doświadczenie Apostoła: Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie, stawało się naszym udziałem. Byśmy mieli właśnie takie doświadczenie chrześcijaństwa jak Barnaba, abyśmy mieli doświadczenie Eucharystii, bo z Łaski Pana uczestniczymy w Mszy Świętej, po to by darmo otrzymać Życie samego Boga – ciało Naszego Pana, dary Ducha Świętego, który uświęca chleb i czyni go ciałem żywym i pożywiającym. Jesteśmy tu po to, by doświadczyć, że prymat należy do łaski, czyli do bycia obdarowanym przez Boga. Tylko ten, kto zobaczy, że darmo otrzymał, może również darmo dawać.
W Eucharystii powinniśmy zobaczyć, że Bóg nas buduje na nowo, czyni z nas Kościół. Prośmy, by każda Eucharystia była dla nas doświadczeniem darmowego doświadczenia bożej miłości, żeby Bóg rozbijał wszystkie doświadczenia zniewolenia i czynił nas ludźmi wolnymi. Ludźmi, którzy są pełni Ducha Świętego, gotowymi, by pocieszać i dawać miejsce innym, by to oni wzrastali i stawali się narzędziami Boga.
Po Mszy Świętej wysłuchaliśmy kilku ogłoszeń Marcina Zacharskiego. Kolejnym punktem było przybliżenie przez Basię Siorek – prezes Fundacji Miłosierdzie im. Jerzego Lewickiego, misji fundacji i zachęcenie zebranych do wsparcia tego wielkiego dzieła. Następnie ksiądz dr Sławomir Jeziorski zapoznał zebranych z ideą formacji w Akademii Liturgicznej, która jest propozycją formacji dla dorosłych, pragnących głębiej i bardziej świadomie przeżywać liturgię.
Później Lider – Marcin Zacharski zaprosił nas do udziału w rekolekcjach z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie według 5 kluczy Neala Lozano oraz Ojcowska Rana, które odbędą się jesienią br. Potem w imieniu naszej Wspólnoty podziękował pani Kornelii za cykl wykładów, które głosiła w każdą drugą środę miesiąca.
Kolejno uwielbialiśmy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Na zakończenie kapłan idąc po auli, błogosławił zebranych Najświętszym Sakramentem. Na zakończenie odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski.
Zapraszamy na kolejny Wieczór Uwielbienia 10 września 2025 roku.
Do zobaczenia!
Autor: Anna Sz.