„Podnieś się” – o poczuciu byciu ważnym,cennym i zauważonym

22 stycznia 2025

W dniu 22 stycznia 2025 r. spotkaliśmy się ponownie na wspólnej Eucharystii. Tym razem spotkanie miało wyjątkowy charakter, ponieważ rozpoczęło się pięknym spektaklem przygotowanym przez uczniów klas 7 i 8 Społecznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Rzeszowie. W przedstawieniu dzieci poruszyły istotny temat szczęścia w rodzinie oraz wartości, takich jak dobro, zrozumienie, empatia, wrażliwość, a przede wszystkim miłość i czułość.

Po wzruszającym występie udaliśmy się do kaplicy, aby uczestniczyć w Eucharystii sprawowanej przez ks. Damiana Ziembę i wysłuchać Słowa Bożego. W trakcie homilii odczytana została Ewangelia według św. Marka (Mk 3, 1-6) opisująca uzdrowienie w dzień szabatu.

Ks. Damian w swoim rozważaniu skupił się na temacie poczucia ważności w naszym życiu. Na podstawie fragmentu Ewangelii porównał poczucie braku ważności do postaci człowieka z uschniętą ręką. Człowiek ten, otoczony tłumem faryzeuszy, mógł czuć się nieważny i niezauważony. Jednak Jezus dostrzegł go i zwrócił się do niego słowami:

„Podnieś się”. W ten sposób pokazał, że dla Niego każdy z nas jest ważny i cenny.

Jezus patrzy na każdego z nas z troską, widząc także nasze „uschnięte części” – symbole braku mocy i siły w życiu. Ks. Damian zwrócił uwagę na to, że brak poczucia własnej wartości może odbierać nam energię i motywację. Jednocześnie przypomniał, że poczucie ważności możemy odnaleźć w relacjach z bliskimi. Czasem wystarczy prosty gest – rozmowa, odpowiedź na wiadomość czy zwykłe zapytanie o to, jak mija dzień – by uświadomić sobie, że jesteśmy cenni i ważni dla innych.

To spotkanie stało się okazją do refleksji nad tym, jak odnaleźć w sobie poczucie wartości i jak ważne jest, by dostrzegać je w relacji z Jezusem oraz drugim człowiekiem.

Po Mszy Świętej przyszedł czas na świadectwa. Mieliśmy zaszczyt posłuchać 3 świadectw, jak Jezus Chrystus odmienia ludzkie życie.

1 świadectwo – powołanie do Zakonu Sercanek.

Pierwszym świadectwem powołania do Zakanu Sercanek podzieliła się z nami Joanna. Asia była we Wspólnocie Miriam 3 lata i usłyszała wezwanie Pana Jezusa, aby się w Niego wsłuchiwać i wstąpić do Zakonu. Jak podkreśliła bardzo ważna w rozeznaniu była dla niej Adoracja w ciszy i wsłuchiwanie się w słowo Boże. Czytanie Biblii przyspieszyło wezwanie duchowe, i to własnie w nim usłyszała, że teraz jest ten najlepszy czas aby wstąpić do Zakonu. Jak to Asia powiedziała Adoracja jest najlepszym czasem, aby złapać kontakt z Panem Bogiem i ze sobą. Pokreśliła, że Adoracja i bycie blisko Słowa Bożego bardzo przyspieszają procesy duchowe i wewnetrzne.

2 świadectwo – uwolnienie z poważnego zagrożenia duchowego

Drugie świadectwo wygłosiła Agnieszka, która podzieliła się historią uwolnienia bliskiej jej osoby z poważnego zagrożenia duchowego. Podziękowała Diakonii Modlitewnej za trwające ponad 2 lata wsparcie. Uzdrowienie dokonało się dzięki łasce wiary, mocy Jezusa i wstawiennictwu Maryi.

3 świadectwo – wyleczenie z nowotworu

Józef, obciążony genetycznie w najbliższej rodzinie, w wieku 37 lat postanowił wykonać badania genetyczne, które wykazały, że jest wolny od obciążającego genu. Rok później jednak zdiagnozowano u niego raka jelita z przerzutami. W obliczu choroby modlitwa przyniosła mu poczucie obecności Boga i Jego wsparcia.

Operacja, półroczna chemioterapia, zaangażowanie w Odnowę w Duchu Świętym, uczestnictwo we Mszach o uzdrowienie oraz głęboka modlitwa i silna wiara pomogły mu przetrwać ten trudny czas w sposób niemal lekki, jakby przechodził zwykłą grypę. Kluczowym momentem w czasie choroby było całkowite zawierzenie życia Panu Bogu. Jak wspominał Józef, najtrudniejszym aktem wiary było stanąć przed Bogiem i wyznać: „Jeśli taka jest Twoja wola i będzie to dla mnie dobre, zgadzam się na śmierć”.

Pan Bóg wysłuchał jego modlitwy. Dziś mija 12 lat od ostatniej operacji. Józef świadczy, że modlitwa i wiara dają siłę do życia. To, co najważniejsze, to zaufać Panu Bogu i pozwolić Mu działać w naszym życiu.

Po wysłuchaniu poruszających świadectw, ks. Damian skierował ciepłe słowa do członków wspólnoty Miriam, którzy obchodzili swoje imieniny. W atmosferze radości i wdzięczności złożył im serdeczne życzenia.

Autor Asia K.

Znajdź nas na Facebooku Oglądaj co robimy na Instagramie

Nasza strona używa ciasteczek (pliki cookies), które umożliwiają nam udoskonalać stronę. Dowiedz się więcej

Czy wyrażasz na to zgodę?

Nasza strona używa ciasteczek (pliki cookies), które umożliwiają nam udoskonalać stronę. Dowiedz się więcej

Czy wyrażasz na to zgodę?