Dzisiejsze spotkanie rozpoczęło się jak zwykle od Adoracji Pana Jezusa w ciszy. Ksiądz Damian podkreślił znaczenie tej formy modlitwy, nawiązując do słów papieża Franciszka wypowiedzianych niedawno przy okazji spotkania z przedstawicielami Odnowy w Duchu Świętym. Papież powiedział, że naszym lekarstwem w dzisiejszym świecie jest „Dziękczynienie, uwielbienie i zachwyt nad Bogiem” – a to wszystko mieści się w definicji Adoracji Najświętszego Sakramentu w ciszy. Nawiązując do dzisiejszego fragmentu Ewangelii według Św. Marka – przypowieści o siewcy – aby słowo Boże wydało w nas plon i nie zginęło w natłoku codziennych spraw i obowiązków oraz trudnych relacji, potrzebujemy Adoracji Pana Jezusa w ciszy. „Przerabiając” w ten sposób Słowo Boże, możemy sprawić, aby nasze serce było jak żyzna ziemia z przypowieści.

W homilii Ksiądz Damian mówił również o tym, że Bóg – czyli siewca – działa wszędzie, również tam, gdzie jest to po ludzku niemożliwe. Zachęca nas przy tym, abyśmy także głosili słowo Boże tam, gdzie zwyczajnie może się to „nie opłacać”, siejąc ziarno w najbardziej niedostępnych, nieurodzajnych miejscach -> ponieważ z Jego pomocą może ono wykiełkować wszędzie. Nieraz jednak schematy, w których funkcjonujemy, zamykają nas na Bożą łaskę. Możemy na przykład wciąż wracać myślami do przeszłości, rozdrapując stare rany – „pielęgnując w sercu chwasty”. Tymczasem Bóg otwiera nas na nowe rozwiązania, pokazując, że czasem wystarczy spojrzeć na dany problem z innej perspektywy. Trzeba do tego otwartości i odwagi.

Po Eucharystii nastąpiła ostatnia część spotkania: najpierw uwielbialiśmy Pana Boga śpiewem i modlitwą językami, wzywając Ducha Świętego, a następnie odmówiliśmy wspólnie Różaniec, zawierzając nasze serca Maryi. Tym razem rozważaliśmy Tajemnice Światła. Jest to zawsze dobra okazja dla wszystkich członków Wspólnoty do włączenia się we wspólną modlitwę i czytanie rozważań. Następne spotkanie na Taborze odbędzie się 7 lutego – serdecznie zapraszamy.

autor: Małgorzata Dz.